Öğüt Şiiri - Ersin Çakmak

bu öğüdüm insan kılığın da dolaşan varlıklara değil,
insan gibi insan olanlaradır.
insan,
kimsenin malını konuşma,
kimsenin malına göz koyma,
sen çalış vermezse sana Allah vermesin
verirse de yine Allah versin.
insan,
hüzün olmadan yaşamak olmaz elbette üzüleceksin,
mey masaları gideceğin en son yer olsun,
ölüm bile mey masaların da önce gelsin,
mezara gir ölü ol,
ama meyhaneye girip sarhoş olma.
insan,
aşksoızda yaşam olmaz,
sev sevil ama kendinden çok değil,
hayatta hiç birşeye kendinden fazla değer verme
gelene kapını sonuna kadar aç,
ama gidenin arkasından sakın su dökme,
dönmeyecektir, ha belki döner,
dönse de seni eskisi kadar sevmeyecektir