Öğündük..247. Şiiri - Kemal Ekmekçi

Öğündük...247.

Oku !.Yaradan Rab'bi'nin adıyla.
Dedi Ayet hâlket'tim bir alâktan.
Yazdırdı hepsini her bir sırayla.
Gönderdi Cebrail denen ulaktan.

En büyük öğretmen kılındı bize,
Muhammedin Emin bilindi bize,
Hem kulum hem Elçim denildi bize,
Çıkmadı bu tebliğ bizde kulaktan.

Yaradan Rab'bi'nin adıyla oku.
Azı zengine ver, fakire çoku,
Selâta dur. Yetim, görmesin yoku,
Hak yemen zekâtı verin uzaktan.

Bir gün gelir dara düşerse ümmet,
Arabî İbranî bilmezse kıymet,
"Son ordusu"Türke düşerse hizmet,
Bir Kemâl gelir ki, anlar komuttan.

Yıkılır emevî, abbasî zûlmü,
Ehlibeyt'in artık anılır ilmi,
Kur'anı okurken bildim dilimi,
Yazdım ve cebime aldım kâğıttan.

Yolda ezber için cebe de koyduk,
Belledik dörttebir sûre okuduk,
Kitapdan Kur'an'dan artık korkmadık.
Gaipten sebeple bir çarpılmaktan.

Şimdi biliyoruz, Mustafa Kemâl,
Hutbeyi okuttu Türkçedir Amâl,
Konuştuğun dille edersin amel,
Çekinme duyduğun gibi yazmaktan.

İstiklâl bayrağı şimdi gönderde,
Artık her bir komut Ulu Önderde,
Ne Arab ne Faris. Türkçe dillerde,
Kaldırdık Kitabı yüksek asmaktan.

Cennet vatanı ve dini mübini,
Kurtarıp yücelttik bilgi imanı,
Dinleyip anlayıp bütün islâmı,
Kurtardık düştüğü hain tuzaktan.

Yazdık ve okuduk aracı yokken,
Din dersi bu dedik daha çocukken,
Öyle sevindik ki ezber okurken,
Selâta durup da namaz kılmaktan.

Aşık Hisarî büs bütün bir dinle,
Bildiği anadan özge bir dille,
Mustafa Kemâl'im Başöğretmenle,
İlâhî Huzur da kıyam durmaktan.

Kemâl Ekmekçi.
Uncalı Antalya..
27 kasım 2020