Öyle bir devir ki;
bitmek tükenmek bilmeyen acıların sonu.
Öyle bir devir ki;
insanlığın bir hiç uğruna kurban gittiği.
Rüzgar’ın sesi,
uzaklardan duyulur.
Yaklaştıkça…
İnsan bir hoş olur.
Rüzgar’ın sesi,
Sanki hüzünlü bir akşamın
son perdesi gibiydi,
yalılar…
Bir sonbahar akşamının,
buruk anılarıydı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!