Oğullarıma Mektup Şiiri - Aybala Şahinoğlu

Bir gün bu satırlar düşerse elinize,
belki bir yağmur sonrası,
belki bir bahar sabahı,
ya da hüzünlü bir akşamüstü...
Ne zaman olursa olsun,
bilin ki her kelimesi size sarılmak gibi.

Siz benim en güzel hikâyemsiniz.
Gözlerinizde gördüğüm ışık,
kalbimin attığını hissettiğim en gerçek an.
Sesiniz rüzgâr gibi eser içimde,
varlığınız güneş gibi ısıtır her yanımı.

Hayat uzun bir yol,
size her zaman çiçekler sunmaz,
bazı yollar taşlıdır, bazı geceler zifiri karanlık.
Ama unutmayın,
karanlığa alışmak yerine,
içinizdeki ışığı yakın.

Güçlü olun ama sert değil,
merhametli olun ama zayıf değil.
Dostlarınızı iyi seçin,
ve dostluk kadar yalnızlığın da kıymetini bilin.
Bazen en doğru ses,
kalbinizin derinliklerinde fısıldayandır.

İnsanları anlamaya çalışın,
ama herkesi memnun etmeye uğraşmayın.
Hayatta en büyük zafer,
kendinize dürüst kalabilmektir.

Küçük mutlulukların değerini bilin,
bir kahkaha, bir dost omzu,
bir fincan çayın buğusu...
Hayat bunlarla anlamlıdır.

Ve en önemlisi,
ne olursa olsun bilin ki,
sizi her şeyden, herkesten çok sevdim.
Bu dünya değişse, zaman geçse,
yüzlerimizde yıllar birikse de,
bu sevgi hiç eksilmeyecek.

Büyüdüğünüzde de,
çocuk kalbinizi bir köşede saklayın.
Çünkü en saf sevgi orada yaşar.

Ben her zaman yanınızda olamayabilirim,
ama kelimelerim hep sizinle olacak.
Ve her okuduğunuzda,
ben yine size sarılmış gibi olacağım.