Oğullarıma Şiiri - Nurullah Muslu

Sizler için dağ tepe, demedim aştım,
Bazen de sel olup, kabarıp taştım,
Sevginizle avundum, kendimden geçtim,
Bir salkım üzümü, çok gördünüz oğul.

Sizlere bağ ne ki, bir hayat verdim,
İstikbal için pembe, rüyalar gördüm,
İş sahibi oldunuz, murada erdim,
Bir lokma ekmeği, çok gördünüz oğul.

Saadet şarabını, hep ellerle içtiniz,
Gök kuşağı renklerinizi, el bağında açtınız,
Giyotin olup, can evime, düştünüz,
Can çekişmeyi bile, çok gördünüz oğul.

Aldığım darbelerle, bin parçaya, bölündüm,
Ne olduğumu bilemedim deliye döndüm,
Böyle davranış yüzünden, yaşarken öldüm,
Bahçemde ki güllerimi, soldurdunuz oğul.

Mürüvetinizi görmekti benim muradım,
İsterdim ki zirvelere de, yazılsın adın,
Unutmayın ki babandır, senin soyadın,
Soyuna karşı bu ne, susumet oğul.

Sizlere bakar gurur dağlarında gezerdim,
İki oğlum var ya Allahtan daha ne isterdim,
Sırtımı yaslayacağım dağlarım derdim,
Bir küçücük tepe dahi olamadınız oğul.

Unutmayın ne ekerseniz onu biçeceksiniz,
Sizde benim gibi bu yollardan geçeceksiniz,
Bir gün sizde ecel şerbetinden içeceksiniz,
Oğullarınıza kötü örnek oluyorsunuz oğul…

Allah ıslah etsin sizleri de, siz bu hale düşmeyin,
Atanıza asi olup da, kendi kuyunuzu eşmeyin,
Doğru yoldan şaşmayın, babanızı çiğneyip geçmeyin,
İlerde benim durumuma düşmeyin oğul...