Oğullarıma Şiiri - Eyyup Özdemir

Kızdığımda bana nefretle bakma,
Bir gülüşün yüzümü, güldürür EVLAT.
Dürüst ol dememi anlamasan da,
Bir yalanın beni öldürür EVLAT.

Oku da adam ol, ortam çok kötü,
Cahiller sana olmasın örtü,
Unutmazsan Osman’ı, Fatih’i, Fethi,
Mazluma umut olursun EVLAT.

Sözlerimi kendine sitemdir sanma,
Hak yolunda yürü, doğrudan şaşma,
Önünde dikenli yollarda olsa
Rabbim onları gül eyler EVLAT.

Bu hayat sanma ki böyle oyundur,
Görürsün içinde bir gün ne vardır,
Kulak ver sözüme zaman yakındır,
Keşkeler olmasın dilinde EVLAT.

Önümde durdukça gençliğin hali,
Neyleyim serveti, şöhreti, şanı,
Sana uzattığım Ay ve Hilali
Haç’a karşı mağlup eyleme EVLAT,

ÖZDEMİR’im nerde anlayan seni,
Eskiyi hatırlar dinlersin beni,
Gün gelir ararsın yanında beni,
Kabrime gözyaşın dökersin EVLAT.

Eyyup ÖZDEMİR
28/09/2021