Oğulcan'a Şiiri - Sevcan Koyuncu

(ağabeyime)

Hayat kötü kardeşim
Bunu sen söyledin bana.

İlk kez titreyişini duydum sesinin
Hıçkırıklara karışan
Ilık yaşlarla süslenen sözlerini
İlk kez duydum.
Yüreğim acıdı
Göz yaşlarınla ıslandı sonra
Uçup gitti soluduğum havaya hüznüm
Odanın duvarına saklandı kaldı.

Hayat kötü değil kardeşim
Bunu ben söylüyorum sana
Hayat zor.

Ayazlı bir bahar gecesinde
Gündüzü beklemek gibi
Güneşin bir gün
Güneşin her gün doğacağını
Düşlemek gibi.

Güzelliklerini hep sakladı hayat bizden
Kıymetini bilelim diye belki de
Kim bilir.
Yakaladık kimi zaman
Yüzümüzde bir gülümseme bıraktı
Gözlerimizde acı.

Hak edilir şeyler değil bunlar
Yaşanılanlar
Yaşatılanlar bize yakışmadı
Güneşimizin önüne bir set çekildi
Senin gücün yetmedi
Geçemedin önüne
Bense
Yıkılmadan yıktım
Henüz göremediğin aydınlığı gördüm
Değişen ne oldu?
Senin
İçinde taşıyamadığın
Belli belirsiz bir istekle
Gözlerine
Sözlerine vurduğun
Benimse
Tortulaşmış bir hüzün içimde.