Atalarımın izinden
Dağ, tepe, kayalar aştım
Ab – i hayat çeşmesinden
Kana kana sular ictim.
Keçi yolları, patika,
Soşe, asfalt, otobanlar
Tünel, viyadük, geçcitler
Sürüyle köprüler geçtim.
Ağri Daği’nı tam yedi
Kaf’ı on adımda aştım,
Düzlükte duran çakıla
Ayağım takıldı uçtum.
Yedi başlı ejderhayı,
Üç darbede yere serip
Kaf’ın arkasından suyu
Fiskiyeye sürüp saçtım.
Yorgun argın eve geldim.
“Oğul”dan geldi bir soru:
“Insan nasıl adam olur? ”
Zoru gördüm, hemen kaçtım.
Kayıt Tarihi : 26.9.2005 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!