Oğula Vuslat Şiiri - Selahattin Ölmez

OĞULA VUSLAT

Gözlerimin önünde,karlı dağların kabaran mutluluğu,
Ne kadar mutluluk varsa,hepsi kapımın eşiğinde,
Saadet sarhoşluğunun çekmiş olduğu alaylar ile,
Dünya serilivermiş şu an gözlerimin önüne.

Ve hayat gül kokulu bir sağanak ile başladı güne,
Bir şeyler anlatmak istiyor,hasret dolu yüreğime,
Alıp götürmek istiyor kötü şeyleri,öz beldesine,
Gün batıyor,Bitiyor hasret,sevinç doluyor can evime.

Unutuyorum elemlerin suretini,yalnızlıkların niçin’ ini,
Gün batıyor,ürkek yıldızlar paylaşıyor yalnızlığımın bitişini
Umurumda değil,ne yağmur,ne kar; gördüm ya gelişini,
Çiseleyen yağmurlar gibi hanemize mutluluklar verişini,

Ve hayat gül kokusu gibi yağmurlar la başladı güne,
Tüm özlemlerimi,bekleyişlerimi,hasreti gönderdi düne,
Sanki bir selvi dalı gibi boy verdin,gözlerimin önünde,
Coştu ırmaklar,çağlayanlar oluştu,inan ki yüreğimde.

Güneş yüzün göstermişti,belliydi,bir gün öncesinden,
Bir sesler geliyordu kulaklarıma,kalbimin derinliğinden,
Sanki vuslat olacaktı,muştular alacaktım sevdiklerimden,
Ve gül kokulu yağmurlar ile oğlum geldi çok uzaklardan….

Selahattin ÖLMEZ
19,03,2005