OĞULA
Biz ateşin adamıydık küllerin değil oğul,
Er meydanları bizimdi kızıl şafaklar gibiyken,
İlk kıvılcım bizdik, korkan yüreklere düşen
Ateşi söndükten sonra küllerde nutuk atmadık
Ateşe girince ya yandık ya da piştik olduk oğul
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta