Oğul - XI Şiiri - Necati Keçeli

Oğul, Oğul diye büyüttüm seni
Gözümü yollara baktırma oğul
Her gece ninniyle uyuttum seni
Gözümden yaşları döktürme oğul

Yokluğun canımı alıyor candan
Sensiz ev ocağım oluyor zindan
Bana ne saraydan bana ne handan
Şanını şöhreti yıktırma oğul

Her gece rüyalar yangın alevi
Yanıp kül oluyor şu gönül evi
Evimin direği, gönlümün devi
Gözümü resmine diktirme oğul

Ararım her öğün bütün yemekte
Boğazımda lokma boyun bükmekte
Hasret büyüdükçe büyür yürekte
Türkülerle ağıt yaktırma oğul

Odandaki kokun taze gelmiyor
Miski amber bile şifa olmuyor
Yokluğunda içim huzur bulmuyor
Bizlere selamı sektirme oğul

Seve bilir miyim başka birini
Kim doldura bilir senin yerini
Tanrım ömür versin korusun seni
Gurbette boynumu büktürme oğul

Necati KEÇELİ
ADANA