Oğul (şehit Analarının Duyguları)

Şöyle bir maziye dalınca birden
Hasretle gözümde canlandın Oğul
Geçmişi özlerim ne gelir elden
Bir filim misali sonlandın Oğul

Civanım diyerek seni severdim
Görünce kalmazdı derdim, kederim
Eşe, dosta güzelliğin överdim
Nazar edilerek dillendin Oğul

Serpilip gelince Alp’lik çağına
Hangi ana istemez ki övüne
Dünyada rastlanmaz böyle düğüne
Davul, zurna ile yollandın Oğul

Gerek yokmuş postacıya, ulağa
Acı haber tez gelirmiş kulağa
Şehit olup sarılınca bayrağa
Omuzlar üstünde sallandın Oğul

Can verdin Vatan’a düşmanlar şaştı
Şüheda ceddinle bire bir eşti
Asil kanın kefenine bulaştı
Benzeyip bayrağa allandın Oğul

Anneler kavrulur şehit verince
Ama bu acının şerefi nice
Tohum olup toprağına girince
Kök salıp Ülke’nde dallandın Oğul

Selâm olsun bu ateşle yanana
Milet’ine bu şerefi sunana
Vatan sağ olsun da dedim ben bana
Közümü gömerek küllendim Oğul

Mevlâ’mız şehide müjdeler verdi
Onlara ölüler demeyin dedi
Böyle bir ödülün var mı menendi
Allah tarafından kollandın Oğul

Şehitler Allah’ın azîz kuludur
Annen der, yolunuz, cennet yoludur
Şanınız Millet’e eşsiz anıdır
Girip gönüllere bellendin Oğul.

Kadir KÖSE- 18.03 2010