Oğul " Öksüz Kalırım " ( Ağıt 10)

Vedalaşmak zordur anın var kalır
Sakın gitme oğul öksüz kalırım
Yanmayan ocakta baykuşlar kalır
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Kor ataşın düşer bak bucağına
Anam kimi basar de kucağına
Tel tel dökülürüm dert ocağına
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Kendime gelemem uyanamam ben
Evlat acısına dayanamam ben
Sol yanımda dur hep benimle kal sen
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Bir nevi bu eğer vedalaşmaksa
Gitmek yasak sana biterim yoksa
Kıraman Köyü’müz girmesin tasa
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Kağıttan bir gemi yaptım dereye
İnönü'ye bir bak coşmuş beriye
Böyle bırakıp da söyle nereye
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Ellleri acıtmaz bu yara bizim
Suretin Olmaz sa tuâl’in çizim
Gözlerim de yaş derinde tiz’im
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Dudak izin kaldı öptüğün elde
El ayak izlerin bahçe kürek bel de
Mis kokun var halâ yattığın hol de
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Dolduramaz kimse başkaydı yerin
Hiç olmazsa bari düşüm de görün
Deme bana sakın acımı dürün
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Gittiğim her yerde görünür siman
Dayanmaz rüzgara sap ile saman
İçime zehirden çöküyor duman
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Toprağı sürerdik ekin ekerdik
Bağçemize bostan dikme dikerdik
Sağ kolum olurdun harman çekerdik
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Dinle baba sözü bırakma beni
Kucaklayıp öpüp saramam seni
Katlanır acılar genişler eni
Sakın gitme oğul öksüz kalırım

Kul Resuli sahip kudretli Hüdâ
Yazmış kaderini bir gölet suda
Fidanımı erken kuruttu Cüdâ
Sakın gitme oğul öksüz kalırım
............24.10.2017
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman