OĞUL/KIZ ve TORUN
O Hakk’ın emri ile, gönüllere dikilen
Oğul/kız bir fidansa, torun onun meyvesi.
O öyle ki bir nesli, hem korur hem yaşatır
Oğul/kız bir binaysa, torun onun çatısı.
Bunların sevgisiyle, atılır birden gamlar
Onları görmek için, uzak sayılmaz Şam’lar
Biri diğersiz olmaz, birbirini tamamlar
Oğul/kız tencereyse, torun onun kapağı.
Koklamaya kıyamam, o gönlümün sümbülü
Rengi, ray’hası farklı, has bahçenin has gülü
O öyle bir gül-zâr ki, ana/baba bülbülü
Oğul/kız bir gülşense, torun onun goncası.
Evlatlar yaya ise, torunlar atlı gibi
İyi düşün dikkat et, torunlar yatlı gibi
Her şeyin küçücüğü, daha da tatlı gibi
Oğul/kız sermayeyse, torunlar onun kârı.
Ne söylese hoş gelir, bize onların sözü
Tercih kullanmak çok zor, onlar ebeveyn gözü
Torun evlattan önde, demek ki özün/özü
Oğul/kız bir cevizse, TORUNLAR ONUN İÇİ…
05/05/’13
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 5.5.2013 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürekten kopup gelen,
içtenlikle yazılmış anlamlı ve
akıcı dizelerinizi haz alarak okudum.
Emek vererek ve göz nuru dökerek yazmış olduğunuz
bu harikulade şiirinizi ve sizi tam puan artı
ant diyerek yürekten kutluyorum.
Kaleminiz bir ömür boyu yazsın ve
ilhamınız bol olsun.Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (3)