Oğul - II Şiiri - Necati Keçeli

Dünyanın düzeni, hiç değişmedi
Bizi talan eden, beylerdi oğul
Zengin fakirle, asla sevişmedi
Zinayı çoğaltan, toyları oğul

Yeni nesil bilmez, giymedi çarık
Çalındıkça büyür, bütcede yarık
Bizi soymak için, kamufle sarık
Bu asırlardır var, huyları oğul

Bulandırıp suyu, tutarlar balık
Önüne çıkarsan, vururlar sırık
Sana yedirmezler, kalasın arık
Köşe başları hep, payları oğul

Yetmez mi çiftçiye, eski abası
Özelleşti kömür, yanmaz sobası
Terör diye diye, bitti obası
Köylüsü, varoşu, oyları oğul

Elbette, işçiyi, köle edecek
İstedigi memur, il il gidecek
Gösteriye girme, polis gelecek
Polis onların hay, hayları oğul

Madımak değil ot yesin Leylada
Yazlıga giderler, onlar yaylada
Viski içerler, her gece laylada
Hiltonsada vardır, çayları oğul

Bizler bunları, çag diye sayarız
Medenilik deyip, oğlan boyarız
Küpe takanı da, erkek sayarız
Zaten karışıktı, bayları oğul

İster dua dersin, ister vasiyet
Kimseye güvenip, sen etme diyet
Onlar para pulla, alır hasiyet
Mark dolar onların, sayları oğul

Necati KEÇELİ
ADANA