Oğul sensiz nedem yaşamı
Kim siler sen olmasan yaşımı
Ağılarlar sen gidersen aşımı
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Gitme oğul gitme bu yuvadan
Köz alıp ta koyma ocaktan
Yandık oğul yandık sıcaktan
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Bak kara günlere bıraktın beni
Ellere düştüm dilleri yaktı beni
Sancılandım hekimler biçti beni
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Gözlerim kör bakamaz oldum
Lal oldu dilim söylemez oldum
Yürek baharsız sevgisiz soldum
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Gitme oğul gitme okşarım başını
Gitme yavrum gitme koklarım saçını
Gitme ey kuzum gitme öperim kaşını
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Felek etme bunu alma oğlumu
Bırak gelsin artık tutma yurdumu
Oğul bu yaptığın doğru oldumu
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Ateşe düştüm çıkaran yoktur
Yanarım yanarımda su veren yoktur
Ey oğul derdime dert ekleyen çoktur
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Gittin de yaktın bizi ah görsen
Yaktın ki sönmez ateşe su serpsen
Söner ateşim oğul artık bir gelsen
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Uçtu baharımda çıktı can kuşum
Aydınlıkta zifir yola girmişim
Kuyuya mı düştün ooy er kişim
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Deprem yüreğimi virane etti
Yıktı ocağımı tarumar etti
Aklımı aldı divane etti
Ateşe düştüm gel de çıkar be oğul
Mehmet Hüsnü ASAN
22.06.2013 saat:00.15
Kayıt Tarihi : 23.6.2013 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)