Her iki cihanda O’nu aratan,
Her şeyi bir anda attırdı bana!
Oğul Balın verdi Ulu Yaratan,
Her şeyi bir anda attırdı bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Bitti bu âlemin değeri bitti,
Kalmadı içimde silindi gitti!
Paşamın bir defa bakışı yetti,
Dünyayı bir pula sattırdı bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Mevlâ’ma hamdedip hep öpsem seni,
Metheylesem her gün hep övsem seni!
Yüreğim yeter mi? Hep sevsem seni,
Sevgisin özüme kattırdı bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Kalbimin sahibi iki Beyzadem,
Biri Paşam benim biri Şehzadem!
Yaktı içimdeki narı Hanzadem,
Bacasız ocağı tüttürdü bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Sevgili Şehzadem şunu bilesin,
Sizi gören herkes sağlık dilesin!
Son nefese kadar böyle gülesin,
Yeminler, şükürler ettirdi bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
En büyük nimettir hikmeti Haktan,
Hakk’ın armağanı sureti Haktan…
İsterse kavrulsun özüm firaktan
Şükür orucunu tutturdu bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Şahan der ki Mevlâ’m, ey Yüce Rabbim,
Kalbim dayanır mı bu güce Rabbim?
Hikmetin yanında kul cüce Rabbim,
Hikmetli gülüşü yettirdi bana!
Çok şükür ölmeden tattırdı bana!
Kayıt Tarihi : 16.8.2015 00:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!