Oğul Şiiri - Mehmet Emin Kızmaz

OĞUL

Oğul oğul
Neyleyim Dicle’yi, Fırat’ı
Neyleyim Kerkük’ü, Bağdat’ı
Bir yar sevmişim, alın yazım
Dünya kopsa umrumdamı
Elimde var oldukça sazım

Yıldızlar batmazmış,
Bilinmez oğul.
Devranlar geçermiş,
Görülmez oğul.
Sevdalılar yanarmış,
Acı hissetmeden.
Yürek yanarmış,
Gizliden oğul

Sana bir çift lafım var oğul
Hasrete ezilme asla oğul
Yüreğini verme yaban ele oğul
Gitti mi o yürek dönmezmiş oğul.
Mecnun Leyla’sına kavuşabildi mi?
Kerem dağları devirip Aslı’yı öpebildi mi?
Ferhat kavuşabildi mi can verdiği şirine
Başını taşlara vurma sen oğul
Yaban elde acına tuz basma oğul

Dönen dönsün sözünden sen dönme
Dünya hep döner aldanıp gitme
Seven acı çeker deyip terk etme
Aşk acıdır deyip yenilip ölme
Acıya kapılıp can verme oğul…

Mehmet emin kızmaz
Bodrum-mus_can
19–03–2007