Oğul Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

Nasıl yattın toprağa?
Üşüyordun oğul sen.
Bir çiğ gibi yaprağa;
Düşüyordun oğul sen;
Düşüyordun yiğitçe.

Sesli seslerce gürdün,
Ağaçlar gibi hürdün,
Kuşlar gibi özgürdün;
Yaşıyordun oğul sen;
Yaşıyordun yiğitçe.

Hangi güneş unuttu?
Hangi karanlık yuttu?
Hangi dalgalar tuttu?
Taşıyordun oğul sen;
Taşıyordun yiğitçe.

Göz pınarların duru,
Gönlünde sevda koru,
İnadına dos doğru,
Yaşıyordun oğul sen;
Yaşıyordun yiğitçe.

Hile yoktu işinde,
Hür mutluluk düşünde,
Her kavganın peşinde,
Koşuyordun oğul sen;
Koşuyordun yiğitçe.

Gayrı güller özene,
Her yanına bezene,
Bu kahpece düzene,
Şaşıyordun oğul sen;
Şaşıyordun yiğitçe….

Nesimi KEÇELİOĞLU…