Oğul Şiiri - Yusuf Korkmaz

Seni beşikte azmı saladım
Masallar söyleyip ninilerle uyuttum
Akşamları yemekte omzuma azmı oturdun
İşten eve gelirken seni hep gögsümde uyutum
Seninle forma flama alıp
Trabzon sporu azmı destekledik
Bordo mavi renkleri
Hep baş tacımızı yaptık
Okul günlerinde hep kızardım ben sana
Sende muzuplaşıp gülerdin bana
Kalbini kırmışım bilmeden belki oğul
Kırdığım zamanda gönlünü
Almışımdır inanki oğul
Küçügüm şimdi sen büyüdün asker oldun
Güneydoğuda vatan bekliyorsun
Seni özledim oğul sen nerdesin
Telefonda arıyorum sen yoksun
Biliyorum ya nöbettesin yada
Dağlarda operasiyondasın
Ah küçügüm,canım ciğerim
Cengeverim mehmetcik oğlum
Biliyorum ne fedakarlıklar yaptığını
Arkadaşların şehit düşerken
Seninde orada olduğunu
Şehitleri taşırken fenalaştığını
Diyarbakırda hastahanede yatığını
Ozanım küçügüm Mehmetçik oğlum
Öyle olki Kızıl güneş gibi ol
Yüksek dağların karı erisin
Erisinki dağların etekleri
Al,yeşil,bordo,mavi,lila,leylak
Beyaz haki renklere bürünsün
Erisinki suyu verimli topraklara
Bereket versin
Oğul
Hayat mücizelerle dolu
Umut dört duvar içinde
Velican umut döşünde
Bir gün bulamazsan beni
Dilekler,umutlar,onurlar,uğurlar,Orhanlar,velicanlar
Ozanlar sağolsun oğul
Dağlar taşlar,kurtlar kuşlar,yüce mevlam
Yardımcınız olsun
Bir gün ben seni bulamazsam şayet
Vatan sağolsun
Askerlik yan yatma yeri değildir diyen
Zihniyetler utansın,oğul utansın