Oğul Şiiri - Ömer Gülmez

Yaşamım ilkbahar
Dile gelmez yaşım
Hasletin son deminde
Hasret dertli başım

Bu gün yeni bir yıldızın parladığı gün
Ay burcunda ışıldar şavkı arşa salınır
Fetheder cihanı oğul alnına er yazılır
Döner devran hamurunda galır giz
Tam ışığında tempo tutmuşken biz
Gurbet olur oğul
İşte düşler sararır o gün
Mevsimler devrilir bir bir
Döner yuvasına her giden kul
Oğul dönmez

Oğul nerdesin
Ocağım sende tüter canım sendedir
Yüreğim kan ağlar gözüm yoldadır
Gönül suskun yol suskun sen suskun
Bilmem yiğidim hangi haldedir
Gönder haberin halin bileyim
Bileyimde gözyaşlarım sileyim
Budur dileğim budur isteğim budur be oğul

Oğul bilesin
Otağına kara bulut çöktü
Cemre ufka kırağı çatıya düştü
Dağlar yemin içti kurtlar dövüştü
Penceremden ışık girmez dam akar oldu
Başladı bağ bozumu bostan bağda kaldı
Hazırlar bitti azık kuş oldu
Devrildi ocağı direğin
Bacasına baykuş kondu
Ektiğin fidanlar tohum tuttu
Yavuklun hasretinden şânı unuttu
Sende bizi be oğul

Oğul eğer sağsan
Tez haber gönder
Yıldızlar kuryen olsun yüreğimi çözsün
Duaya dönsün ahım
Bitsin hasretin bitsin bu acı
Yüzü gülsün yarınların kalmasın sancı
Oğulca doğsun bahar senle büyüsün yaz
Esmesin poyraz uzak dursun be oğul uzak dursun

Oğul iyi bak kendine
Çok ye sıkı kuşan emi

Sensizlik soğuk şimşekler giriyor düşüme
Kartal yuvasını yorganın yap üşüme

Tüfeğini yanından ayırma yağla
Sudan geçerken beline urgan da bağla

Fazla ayakta durma yorulursun
Güvenme dağlara vurulursun

Bak gündüz geceye toprak cana karışmış
Ok sahte kılıç sahte cenk sahte
Kimbilir nice yıldızlar sönmüş
Senin yıldızın sönmesin
Sen yolunda yürü
Sevdalar yarı yolda kalmasın
Koparma atalarınla bağları
Kuşan yol al korksun cenk dağları
Öğütlerimi sar bohçana
Çaresiz kalınca bak
Açıklıkta azığın hasta iken ilacın olsun
Ve sar yüreğine göğsünde madalya olarak kalsın
Oğul yıldızlara as geçtiğin yolları
Uykularıma yastık yapayım onları
Mola verdiğinde sevenlerini hatırla
İki satır da mektup yaz mekyup yaz be oğul

Oğul hep senleyim
Yıkık damın sedirinde
Senle yatar senle kalkarım
Yavrum gelir diye
Geçen kervanlara bakarım
Bir türlü göremem
Dolar boşalır yüreğim
Ama yinede ağlamam
Oğul biliyorum ruhun benle bedenin ırak
Bazen kaya diplerine uykunu bırak
Sana ninni söyleyeyim
Kokunu sür rüzgara gönder
Tenini koklayayım
Halin saklama benden
Boynumu büker kaderim derim
Yeterki heberin gelsin gelsin be oğul

Oğul mektuplarına gülüşünü öğret
İlaç olsun yarama
Biraz çocukluğundan ödünç ver şimdiki sana
Bindir bulutlara özgürce uçsun
Bazen oynasın bazen fal tutsun
Hayellerini ırmaklara at aksın baba ocağına
Sarılsın ana kucağına
Sevip okşadığın her kuşa kendini anlat
Kokladığın her çiçeğe gözyaşı damlat
Senden haber getirsin
Bileyim bendini hasretim dinsin dinsin be oğul

Oğul sen asil bir ulusun cocuğusun
Karanlık çıkarsa yoluna
Geçmişin patikan
Özgürlük fenerin olsun
Göster dağlara kahraman yanını
Eğer sağ dönersen
Yeniden yazarsın soy ağacına anılarını
Bayrak sarmışsa bedenini
Korkma
Düşlerini yüreğime basar
Çoğaltırım o vakit bendeki seni
Oğul oğul ekerim
Nice yavrular aşı tutar
Bu kez onları dönmesini beklerim beklerim be OĞUL