Oğul Şiiri - Birkan Demirci

Sevdiğin kişilere fazla gitme,
Kırılır kalpleri, sözle yetme.
Bir sır verir isen, kimseye etme,
Bir gün gelir seni satarlar oğul.

Eğrilme zulümde, doğruyu tut ki,
Yalanla dolanla bozulmaz aklı.
Düşersen bir gün, anlarlar farkı,
Ama iş işten geçer oğul.

Dost sanma herkesi, yanılır gözün,
Bazen de dost olur en yakın özün.
Özünle barışık yaşa ki sözün,
Düşmana karşı eğilmez oğul.

Hakkıyla kazandığın helaldir sana,
Haram yola düşüp yük olma cana.
Namusla yaşanan bir ömür han’a,
Altın tahtlardan üstündür oğul.

Elin malı gözde büyür görünür,
Ama sen bilirsin, hep külfet verilir.
Dil yarası derindir, asla silinmez,
Dilini koru ki kırmasın oğul.

Akıllı ol, her iş sırayla döner,
Bir hata varsa, tövbe eder.
Maziyi bırak, yarın ne gösterir,
Bugün doğruyu seç oğul.

Bir gün gelir sana döner bu devran,
Ne eker isen, onu biçersin oğul.
Dost doğruysa, yol da aydınlık,
Hakkını bil, kaybolmazsın oğul.

Sevildiğin yerde çok durma fazla,
Bir gün usanırlar balla da tuzla.
Sırrını açarsan dille ya nazla,
Sana da iftiralar atarlar oğul.

Ağlarsan kimse görmez gözyaşını,
Yük olmaz hiç kimse derdin başını.
Hasta düşsen sormaz kimse halini,
Ancak ölüm haberin yayılır oğul.

Zenginliğe bakıp değer biçme,
Altın pula gönlünü sakın açma.
Soysuzla oturup yola da çıkma,
Bir gün seni de yarı yolda bırakır oğul.

Babam derdi: “Hak’tan ayrılma asla,
Doğruyu söyle, düşme yalana, hırsa.”
Bu dünyada sevgi, emekle kalsa,
En sonunda kazanan sen olursun oğul.

Kibirli olma, büyütme nefsini,
Küçük bir dil yakar tüm hevesini.
Elin ekmeğinde ne arar fayda?
Bir lokma için hesap sorarlar oğul.