Hanım Şiiri - Hacı Göktekin

HANIM
Yaratanın emanetsin, emanetin boynuma..
Helalim sin anan anam, baban baba bana..
Dünyada varmidirki, karşı gelebilen bu yazgıya..
Kurban olurum kadınim, seni bu alnıma yazana...

Ben sana hatunum derim, sen de bana beyim..
Ben üzülürken üzülürsün, Ben sevinirken sevin
Ben sen oldum, senin oldum, sende benim..
Ben Fatma yazdım adini, sende Hacı yaz be gülüm..

Her kul kaderini yaşar bahtına ne çıkarsa..
Sevmek kalpten gelir oda çikar mevlaya..
Ne güzel yazmış,  seni bana beni de sana..
Kaderin kaderim oldu, Oturdun Gönül tahtıma hanim....

Bir imzayla başladı, hayat arkadaşlığımız..
Tuz biber kattık belkide, oda damak tadimiz..
Ne era büyüdü, boyumuza geldi çocuklarimiz..
Sabır ve şükür le, hep güzel dünyamız güzelleşti hanim..

Bak işte, kocaman bir aile olduk şimdiden
Açalim sofrayı,  yiyelim şikayet etmeden
Kapatalım kapıyı, kötülük hanemize girmeden
Dışarıda kalır herşey, biz sığınalim Allah a gülüm

Çoluk çocuğu evlendirip torunları mizi sevmeden
Tut ellerimi bırakma bırakma sakın ben ölmeden
Gitme bir yere sakın beni kara toprağa vermeden
Ömrümü ömrüne kattım sende ver ömrünü Ayıramasın bizi ölüm..

                          Hacı GÖKTEKİN