Sen ilimden,fenden kopma oğul
Yalana,dolana kanma oğul.
İnsanlarda pek güven kalmadı.
Herkese sırrını açma oğul.
Tarikatlara asla yanaşma.
Kültürsüz insanlarla tartışma.
Gereksiz işlerle hiç uğraşma.
Boşuna zaman harcama oğul.
İnsanlar hep çıkarcı oldular.
Liyakatı kapıdan kovdular.
Milleti işte böyle soydular.
Sakın yetim hakkı yeme oğul.
Bütün kâinat şeytan kaynıyor.
Kimisi de zil takmış oynuyor.
Bunların çirkefliği bitmiyor.
Şeytanlara taviz verme oğul.
Kayıt Tarihi : 28.11.2021 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmi Özyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/28/ogul-425.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!