Oğul Şiiri - Naki Aydoğan

Doğ öl, doğ ol; oğul
Tanrı doğmadı ölemez!
Güneş doğdu gün olacak akşam.
Bilgiye inanç din, dine inanç bilim
Yemek içmek giyinmek ve barınmak
İnanmak tanrının kendisidir tanınmak

Bakın düşünme balonları vardır
Özü inançtır, aklın tekerleği düşünmenin motoru
Bir mola dua ve bir yol fikir gitmektir
Gittiğin yerde gelirsin
Dünya yuvarlak karşılar seni sen
Tanrı seninledir inanıp düşündüğün sürece

İnanmazsan
Düşünüp inanmazsan ekmek yiyemezsin
Bir fikirle düşünce eylemine geçemediğin için yoluna gidemezsin
Gönül kapın açılmaz, açamazsın
Gel bana inan demiyorum kendine inan gel
Her daim kendine inanır dönersin

Canlıyız milyarlarca dokuyuz dokunuruz
Yanıldın mı inanmakta dön demiyorum, dönme
İnanmakta yanılma yoktur, dogmatik kalmışsındır
Kâbe’n bir yer değil her yerdir, unutma bunu
Düşün ve inancın sana açacaktır bir kapı dinini bilimine varacaksın
Bir sözleşme imzaladın döndün, bir kapıyı çaldın döndün yanlış oldu

Özrünü diler zekâtını verirsin, yansın kaparo
Zekât günümüzde vergi her yer Kâbe’ye izin
Doğum ölüm bir oğul değil mi insanoğlu
Kız oğul doğurur oğlu da, kadın ana ve baba adam
Tanrı ölmez canlı yok olmaz doğar ölür, var olur
Nietzsche tanrı öldü dedi ve düzenden döndü kendi düzlemine

Üstün insan dedi ve yalın bilgiyle beynini yedi bilim
Tanrı insanda bir güneş gibi doğar ölür, akıl gibi
Yok, olur mu madde biz var oldukça ve giyiniriz çokça
Canlı üst giyerse üstün canlı insandır
Ve teknoloji giymeye devam ederse teknolojik üst, robot olur

Bir madde bütünlüğünde ne olursak olalım, canızdır
Canlı varsa tanrıya varızdır, insan olmaya doğru, oğul
Ve tanrıya elçi vekil öğretmenizdir, totalde adamızdır
Okyanusta ada karada göl insanlıkta evladızdır, oğul
Öğretmenler günümüz kutlu olsun tanrıya varma günümüz
Bilgiye inanç dine bilim tanrıya varma eylemi öğretmenliktir