Oğul Şiiri - Aysel Tarcan 2

Sen ilk mutluluğum, ilk göz ağrımsın
Ömrü hayatta tek yaşam doğrumsun
Cennet-i mahşerde Hak'ka çağrımsın
Kalbin ar'la nazla yoğurdum oğul

Her canım yanışta öfkemi kustum
Sükût et can anam dedin de sustum
Gurur seli yağdım şan olup estim
Affet n'olur sözle bağırdım oğul

Şer talihin poyraz baht estiğinde
Kem sözcük edip lâl dil küstüğünde
Selâmı hîcvedip tez kestiğinde
Sarmalayan közle sağırdım oğul

Şahitsin oğlum ne zulümler çektim
Nadasta bahtıma feryadlar ektim
Gazap sofrasında boynumu büktüm
Başım saçım sizle ağardım oğul

Mertsin efendisin uysalsın cansın
Evlatsın yiğitsin atadan kansın
Sabaha talihin tada uyansın
Arzuyla bin hazla doğurdum oğul

Eşinle oğlunla mutlu hoş yaşa
Kalbimin tacısın gönlümde paşa
Baht kader ufkunuz değmesin taşa
Şefkatimi gözle yağardım oğul

AYSEL; ölsen de gözün açık gitmez
Bilirsin evladın hainlik etmez
Kefeni giymeden bu masal bitmez
Sensiz candan hızla soğurdum oğul

Aysel Tarcan