Büyüğü say, küçüğü sev, sakın ha el deme.
Kimseye kin, nefret takınmayasın oğul.
Her an helalinden ye, aman ha haram yeme.
Sonra pişman olup da yakınmayasın oğul.
Yanlış yola uğrama, hep doğru yoldan yürü.
Yaşama bir umut ol, kolay ediver zoru.
Yetim ile öksüzü bir de mazlumu koru.
Merhameti onlardan sakınmayasın oğul.
Elini herkese aç, kim olursa olsun ver.
İki kez aynı hata yapmaz dürüst olan er.
Her bayanı bir annen, bir kardeşin gibi gör.
Yasak ile harama bakınmayasın oğul.
Herkesten darbe yiyip durmadan yansa canın.
Söyleye söyleye hiç kalmasa da dermanın.
Sonunda ölüm diye yazılsa da fermanın.
Doğruları demekten çekinmeyesin oğul.
Kırılan kalp düzelmez, kırma insan kalbini.
Hata insana mahsus ama geçmesin bini.
Dinine hizmet et de her zaman yüzelt dini.
Güzele ve iyiye dokunmayasın oğul.
Sevgiyi düstur edin, Mevlana ve Yunus ol.
Ekmeğini, aşını bütün insanlarla böl.
Asla yalan söyleme eğer gerekirse öl.
Arkandan kötü diye okunmayasın oğul.
Kayıt Tarihi : 29.2.2020 12:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!