İnsanlık, haddini bilmekse eğer
Hakiki mecrada akmamız gerek
Şerefse insanda en büyük değer,
Uğruna dünyayı yakmamız gerek.
Sebepsiz günahsız cana kıyanın,
Garibin ağzında lokma sayanın,
Haramla, hileyle halkı soyanın,
Tutup gırtlağını sıkmamız gerek.
Herkesi dost bilip sırrını açma,
Varlığa sahip ol, savurup saçma,
Dar günde dostunu bırakıp kaçma
Zor günde ortaya çıkmamız gerek.
Gaflete düşüp de azan olursa,
Varlığına mezar kazan olursa,
Türk’ün töresini bozan olursa,
Hevesi kursağa tıkmamız gerek
Millet cehalete naçar kalınca
İlim öz malındır al, gel bulunca
Karanlığı yırtmak hâsıl olunca
Köhne zihniyeti yıkmamız gerek
Taviz yok vatandan dikkat bu söze
Türklük şerefindir, öze dön öze,
Çevrede hakiki dost var mı bize
Dönüp de tarihe bakmamız gerek.
Ömür boyu doğru yoldan giderek
Yaşamalı kutsal dava güderek
Daim dürüstlüğü rehber ederek
Şereftir diyerek takmamız gerek
07.05.2004
İbrahim Karaçay
Kayıt Tarihi : 16.3.2019 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Karaçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/16/ogul-365.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!