Oğul Şiiri - İlhan Özdemir

anlamazlar oğul derdi babam
anlamazlar
anlatma çok fazla
benim yok mu sanırsın yaram

kişiler vardır
girerler arana yaradanla
sen uğraşırken namazla niyazla
arkandan dedikodunu yaparlar
anlamazlar oğul anlamazlar

iyi bak gözlerine adamın
cahiller kendini saklamazlar
akıllı düşmanın olsun
dert dinleyemez akılsızlar
bakarlar, bakarlar da
anlamazlar

konuşmadan önce seyret muhatabını
nasıl oturur nasıl kalkar
oturmayı bilmeyeni alma karşına
yaşamayanlar anlamazlar
bilmediğinden gocunur
bir de gurur yaparlar

anlamazlar oğul hırsı olanlar
onlar hayatlarının her anında
bile senin yanında hırs yaparlar
at gibi yarışırlar
kazananı olmayan bu hayatta
onlar seni anlamazlar

gözlerine bakarlar onlar
ama ham meyvadır her biri
cesaret edip de dalından kopamazlar
gömmek lazım aslında diri diri
ama senin kitabında oğul
gitmek yok geçtim gömmeyi

her güzel konuşan eğer
herşeyi bilseydi oğul
kimler güzel konuşur bilsen kimler
anlasın dediğin kişi sonuçta bir kul
etmeyecek eşşeğe vuracaksan altın semer
sen git o sığırların içinde boğul