Oğul Şiiri - Mehmet Ali Kalkan

Gündüzler güneşin tapulu mülkü,
Geceler içinde belli ay oğuli
Töreyle yaşanır her kutlu ülkü,
Kensini bil,atanı bil,say oğul.

Bildin mi kısalır nice mesafe,
İncisi yok ise bakma sedefe,
Ok olanlar gönderilir hedefe,
Amma elde tutulanda yay oğul.

Bilmez misin yel kayadan ne alır?
Gayesiz ne uzar,ne de kısalır,
Bin kamıştan belki biri ney olur,
Onu da ustası çalar hay oğul.

Elbette olmaya zamanlar vardır,
Kuyuda olana gökyüzü dardır,
Bilene alemler nokta kadardır,
Al kendine sen de ondan pay oğul.

Bırak örümcekler kursun ağını,
Bak ki dua dua yeşert bağını,
Ummanlar sessizce yaşar çağını,
Sesli sesli ona gelen çay oğul.

Sen ki gülsün,gönlün gülsün,yüz gülsün,
Yıllar sonra yaptıkların öğülsün,
Koy nefsini örs üstüne dövülsün,
Dövülmezse vay ki sana vay oğul...