Oğul Şiiri - Şeyma Nur Ortakaya

(Şehit annelerimize ve şehitlerimize ithafen)

Bir kor düştü yüreğime oğul.
Ben senin gelmeni beklerken,
Şehit haberini ulaştırdılar bana.
Asker künyeni ve
Bir kaç eşyanı verdiler elime silah arkadaşların.
Duydum ki;
Şehit olmuşsun oğul,
Şehit olmuşsun.
İnanmadım başta biliyor musun?
İnanamadım.
Nasıl inanabilirdim ki oğul?
Daha geçen gün konuşmamış mıydık seninle?
İyi olduğun haberini vermemiş miydin bana?

Yavrum!
Al bayrağa sarılı tabutunu getirdiler.
Resmini görünce dayanamadım, ağladım.
Asker yavrularım;
Teselli etmeye çalıştılar.
Tıpkı senin gibi seslendiler bana.
Ağlama anam, dediler.
Oğlun şehit oldu, ağlama...
Nasıl ağlamayayım söyle.
Seni benden alıp götüren hainler,
Yüreğimi de söküp götürdüler.
Yıkıldım oğul, yıkıldım.

Canımın içi,
Ciğerpare'm!
Son defa sarıldım tabutuna sıkı sıkı.
Öptüm, kokladım, uyan oğlum, diye haykırdım.
Uyanmadın oğul, uyanmadın...
Ne yani evimin neşesi, yiğit delikanlım,
Bir daha göremeyecek miyim gül yüzünü?
Bir daha sarılamayacak mıyım sana?
Bir daha "oğluum" diye,
Bağrıma basamayacak mıyım seni?
Hasret mi kalacağım bundan sonra sesine?
Anam, ben geldimm, deyip öpmeyecek misin elimi?
Doya doya içime çekemeyecek miyim kokunu?

Oğul!
Güldüğünde yüzünde açan gülleri esirgeme benden.
Ana yüreği bu, dayanmaz.
Beni yokluğuna mahkum etme!
Dillendirdiğin türküleri, ağıta çevirme oğul.
Eline diken batsa, benim yüreğim kanardı
Şimdi;
Hangi hain kurşun deldi,
Dokunmaya kıyamadığım narin tenini?
Hangi vicdansız ayırdı ellerini elimden?
Hangi insafsız kapattı cennet gözlerini? ..
Bembeyaz kundaklara sardığım,
O dünkü küçücük bedenini,
Şimdi kara topraklar sarıyor oğul.
Öpmeye kıyamadığım yüzünü,
Şimdi toprak kapıyor...

Kuzum.
Kınalı kuzum.
Üzülmeme dayanamazdın asla.
Azıcık düşse yüzüm,
Binbir kılığa girer, güldürürdün beni.
Tek damla aksa göz yaşım,
Ellerimi avuçlarının arasına alır,
Derin derin koklar,
Anam...
Cennet kokulu anam.
Sen ağlama n'olur.
Ben dayanamam gözyaşlarına, der ve
Benimle birlikte ağlardın.
Ardından;
Boynuma sıkı sıkı sarılıp,
Anneciğim...
Beni hiç bırakma olur mu?
Ben sensiz yapamam, derdin.
Şimdi ben sana sesleniyorum oğul;
Beni sensiz bırakma.
Gitme oğul,
Gitme...
Ben henüz doymadım ki sana.
Henüz hayatının baharında,
Soldurma güllerini oğul.
Soldurma güllerimi...

Ağlama annem, deyişini duyar gibiyim.
Ağladığıma bakma oğul,
Yüreğim dayanmıyor ayrılık acısına.
Sen üzülme n'olur.
Hem ben artık bir ŞEHİT ANASIYIM.
Müjdeler olsun bana.
Ben artık ŞEHİT ANASIYIM.
Ağlamak, yakışmaz bana
Çünkü;
Ben artık ŞEHİT ANASIYIM.

Kuzum;
Gözlerimden akan yaşlara aldırma!
Sen ölmedin bilirim.
Bilirim Şehitler ölmez.
Ayetle müjdelisiniz siz.
Şehitler ölmez...
Seni dünya gözüyle bir daha görememek,
Sana bir daha dokunamamak yakıyor canımı.
Dedim ya;
Ne de olsa ana yüreği bu, dayanmaz.
Ben ağlasam dahi sen hep gül oğul.
Sen hep gül.
Dualarım hep ardında.
Komşun Rasul (s.a.v) ,
Yurdun Cennet olsun oğul
Yurdun Cennet olsun...