Oğul Şiiri - Gökhan Keleş 2

Sırrını verme hal bilmez bir deyyusa
Emaneti kalbinde tasimaz Ogul
Serme dallarini yol bilmez soysuza
Kurumus toprakta can bulmaz Ogul

Mulayim ol yigidim; kufreden olma
Karanlik girdapta sararip solma
Haksiz ise kazancin hic zengin olma
Fakir sofrasinda bal olmaz Ogul

Dokuz tekbir kusatsin tarlalari,daglari
Misvak kokusu sarsin belledigin baglari
Helal rizik doyursun senin gibi koclari
Haramla buyuyen koc cikmaz Ogul

Komutansiz ordunun sonu hep talan
Bilesin hep gariptir sehit olan
Besmeleyle islam denizine dalan
İmanla yuzerse bogulmaz Ogul

Kilidi vurulmus husran dolu kafesin
Her daim Allah desin dilin; nefesin
Sana kilavuz olsun Izzet-i nefsin
Yigide kotu soz yakismaz Ogul

Hasetle bakmayasin elalemin kazina
Mizrabi sert vurasin zalimlerin sazina
Gonul vermeyesin kizil seytan kizina
Yahudi dolunden yar olmaz Ogul

Herkese aldanipta sakin dost sanma
Kuruyla yaşta yanar dikkat et yanma
Muptezel bir picin lafina kanma
Yilan deliginde ot bitmez Ogul

Hakli isen korkma; Ali Sultan yeter
Sıkıntıya dusersen Derd-e Derman yeter
Yolundan cayarsan Sırr-ı Furkan yeter
Mazlumun malindan kâr olmaz Ogul

Anaya,baciya sahip ol verme eziyeti
Yigidin Zulfikari; hayasi ve haysiyeti
Bir siir yazdim sana; Baba vasiyeti
Dogru yolda yuruyen yorulmaz Ogul...

08.10.2016