Oğul. Şiiri - Ziya Arifoğlu

Bakışların, bana neyi, Hatırlatır, bilsen oğul. Oskarımı, Elınımı, Sevemedim, neden oğul? Bethim bana, neden bakmaz? Gülleriniz niye kokmaz? Baban asla sizden bıkmaz. Bıkmaz,usanmaz oğul. Telefonum hiçmi çalmaz? Neden,Bethi, Oskar, Elın gelmez.? Taş yürekler bunu bilmez. Taş yürekli olma oğul. Sende,baba oldun, oğul. Oskarla,Elında canın, Karşılığı olur mu malın? Bunu sende bil oğul. Bugün bir rüya gördüm. Neden, niye, ağlıyordun? Oskar, Elın yanındaydı. Yüreğimi dağlıyordun. Şikayetim var, anama, Ondan sonrada babama. Belki benim emeğim yok ama. Onlar sana Ata oğul. Sen beni sevmesnde, Yüzüm,özüm görmesende, Ata, baba bilmesnde, Sen benim canımsın, oğul. Sağiken kıymet bilmeyen, Halım, hatırım sormayan, Hasta iken görmeyen, Mezarına gelmez oğul. 06.08.2011.Mersin