Ogul Şiiri - Harun Yıldırım 6

Ogul bir lokma ekmegi ikiye bölmedikmi! Sırt sırtta verip  dagları ezmedik mi! Gelecegin kılıfını ikimiz biçmedik mi! Ne oldun da böyle oldun ogul! Duydumki binbir derde yar olmussun! Duydumki tane tane nar olmussun! Duydum ki ortaya atılan zar olmussun! Sagyanım dag solyanım sensin ogul! Doymadım senin fidan boyuna, Kim getirdi bizi giybete oyuna, El oldun anaya babaya soyuna Sol yanım deniz sagyanım sensin ogul! Kızıl kıyamet koptu gönlümde! Sen gittin ya kardesin benimle! Baba ben varım Üzülme  desede Sagım sensin solum sensin ogul. Kırma kalbimi yürek dayanmaz Ana gibi baba gibi yar bulunmaz! Kanatsız aşka uçulmaz. Kolum da sensin kanadim da sensin ogul Bana dünyada cehennemi yaşattın! Al dünyanın tapusunu ben uykuya yattım. Barışsın gönül dillerin üstüne saçılsın. Günüm sensin güneşim sensin ogul Yok sende sabır adeta dilde nafzın. Sana hükmetmiş şeytan kötü nefsin, Müstahak olur insallah birgün sabrın, Dilim sensin sôzüm sensin ogul Anaya babaya kibirlenmek olurmu! Sevdalı gönüller pasıyla kalırmı Nasiple kismet duasız yere dogarmı, Duam sensin günahım sensin ogul! dogdugun da sen agladın ben güldüm Gözyaşını aglaya aglaya sildim Büyürde hep böyle mutlu olur sandım Kinim sensin nefretim sensin ogul Harun yildirim