Oğul Şiiri - Yavuz Kayacık

Düvenle dönerdik çoçukluk yaşta
Ekmeği işlerden çıkardık oğul
Ayaklar yalındı sefalet başta
Ekmeği aşlardan çıkardım oğul

Gurbete gelmiştim dönemem geri
Verdiler karanlık küçüçük yeri
Ettiler benide emirin eri
Ekmeği başlardan çıkardım oğul

Sırtımda sepetim omzum ağrıdı
Oradan birisi beni çağırdı
Yükledi yükünü çokta ağırdı
Ekmeği taşlardan çıkardım oğul

Askerde öğrendim yazı yazmayı
Elimle salladım kürek kazmayı
İstemem sandılar gezip tozmayı
Ekmeği yaşlardan çıkardım oğul

Çalışıp didindim yuvayı kurdum
Gurbet olmuştu mekanım yurdum
Alucra adını bilmezdin sordun
Ekmeği döşlerden çıkardım oğul