ogul Şiiri - Ölüler Konuşmaz

Bir gece yarısıydı kor düştü yüreğime,
Alevler sardı bütün benliğimi,
Dediler oğlun şehit oldu,
Nasıl toprağa koyarım seni oğul.

Gözümün nuru kara kuzum benim,
Yetim büyüttüğüm,
Giderken ellerine kına yakıp ta yolladığım oğlum
Şimdi nasıl toprağa koyarım seni.

Az kalmıştı gün sayarken tezkerene,
Acı haberinle yakıtın oğul,
Bıraktın babanı bir başına gittin oğul,
Nasıl toprağa koyarım seni.

Sana kurşun sıkan eller kırılsın oğul,
Ben yandım kavruldum,
Onlarında babaları da benim gibi yansın oğul,
Ben seni şimdi nasıl toprağa koyarım oğul.

GÖNÜL DOSTU OSMAN AVCI HOACM TEŞEKÜR EDERİM

vatan borcu, namus borcudur;
gidip de dönmemek,
dönüp de görmemek var dememiş miydin bana?
işte, son durağım oldu Gabardağı,
hainler, kalleşçe kurmuşlardı tuzağı.
yoksa oğlun Mehmet!
yoksa oğlun Mehmet!
bir kör kurşunla düşer miydi yerlere!
döktürür müydü asil kanını,
o şerefsizlere!
döktürür müydü anne! ...

GÖNÜL DOSTU SAYIN SULTAN ÖNDER HANIEFENDİYE TEŞEKKÜR EDERİM

ASKERDEN SONRA

Adım A......anayım
Hem ana, hem babayım
Ellerimde nasır, altımdaki hasır
Dilimde söz, boğazımda lokma
Takılı kaldı hep
Sabret dedin askerden sonra

Adım B.... anayım ben
Hem evim, hem arabam var
Özgürüm maddi açıdan
Şiddetin her türünü gördüm
Öptün moraran gözümü
Sabret dedin askerden sonra

Adım kimine göre A...kimine göre B...
Ben de anayım
Tercih şansım olmadı
Benim olan tek şey oğlum
Söyle dedi deli gönül işini
Sabret dedim askerden sonra

Askerden sonraya erteledik herşeyi
Geldi zaman düğün gibi, bayram gibi
En sevilen yemekler pişti
En sevilen kişiler toplandı
“En büyük asker bizim asker”
Benimdin bizim oldun

Bir telefonla karardı dünyam
Damarımdaki kan dondu, nefessiz kaldım
Aslında yok senden farkım
Cansız bedenimi taşıyan ayaklarım
Onlarda yorulacak elbet
Sabret oğul çok yakında yanındayım