OĞuL 2 Şiiri - Atilla Ertuğrul

Dünyaya geleli bir gün gülmedim
Çileyi anlıma çakmışım oğul
Gençlik elden gitti inan bilmedim
Adımı dertli kul takmışım oğul

Başıma gelmeyen işler kalmadı
Gözümün yaşı sel oldu akmadı
Yad elde yüzüme bakan olmadı
Zamansız saçları dökmüşüm oğul

Yaptığım yüzüme bir gün okunur
Çok yazarsam zülfü yârâ dokunur
Gün gelir tüm kalelerim yıkılır
İyilik güzellik ekmişim oğul

Pınarlar halime bakıp yaş döktü
Yüce dağlar seda verip baş büktü
Bülbül gibi yüreğime ah çöktü
Dünyada çok çile çekmişim oğul

Ömrümün encamı ahir zamanda
Güzel bir gül buldum koca ummanda
Günlerim yıl çeker elim amanda
Dönmem gemileri yakmışım oğul

Ne kadar yazarsam yürek doymuyor
Canı kurban etsem yine olmuyor
Dostlar da gelip hal hatrım sormuyor
Mansur gibi belim bükmüşüm oğul

Derdimin dermenı haktadır hakta
Benliğim yok olsa görünmez yokta
Şeyrani de sensiz senden uzakta
Su gibi çağlayıp akmışım oğul

//////////// Dost Kalemler //////////////////

Kervanım gam yüklü satmadım ahı
Allara hasretim ben giydim siyahı
Her bayram da her bayram sabahı
Kapılardan durup bakmışım oğul...Zaralı Turan

Bekledim yolunu gelirsin diye.
Özledim ben seni gelmedin niye.
Canımı kanımı ettim hediye.
Kapımı açıpta bakmadın oğul....Aşık Korhani