Oğul 2 Şiiri - Mehmet Şahan

OĞUL 2

Ey oğul, diken olma; koyun, kuzu otlasın,
Çiçek açsın dalında, biri bine katlasın!
Saman bile el verip dertlere derman olur,
Bir derdine em ol da insanlık rahatlasın…

Ey oğul; zalim olma, gölgende kul barınsın,
Otağ kursun, boy sürsün; unutma ki yarınsın!
Çınar gibi dal verip nesline ferman olur,
Kabukların tozları gönüllerde arınsın…

Ey oğul; yavaş yürü, altta yer ezilmesin,
Peşinden halkı sürü, boşuna gezilmesin!
Ektiklerin boy verip fertlere harman olur,
Kalplerde pası kürü kimseler üzülmesin…

Ey oğul; hep yağmur ol, susuz koyma gülünü,
Yalnızca Hak için sev, abad eyle gönlünü!
Edep üzre hal verip o ki hükümran olur,
Vakfeyle sultanına ebed eyle ömrünü…

Ey oğul; Şahan der ki, gitmesin hiç arına,
Volkan olup kaynasın, yansın yürek narına!
Magma gibi yol verip içinde hicran olur,
Yalvar, yakar, bırakma; kavuştursun yar/ına…

MEHMET ŞAHAN
17.12.2017-İstanbul