Oğul 2 Şiiri - Erdem Gümüş 2

OĞUL. 2

Doğru Allah ile kulun arası,
Ölçmeden sözüne başlama oğul,
Kılıçtan derindir dilin yarası,
Yargısız infazla haşlama oğul.

Sana güvenerek girer deryana,
Delersen gemiyi yatar her yana,
Aşkın idamında, düşer ser yana
Gönül meyvesini taşlama oğul.

Bir mendil verdiysen kenarı işli,
Ağlatıp sildirme gözleri yaşlı,
Bazen gül de batar, dikeni dişli,
Dostunu sırtından şişleme oğul

Yaban yuvasına nasıl tünersin
O dal senin değil, niye konarsın,
Bırak peteğini rahat onarsın,
Kovandan arıyı dışlama oğul.

"Koyun can derdinde" bıçak kasapta,
"Evdeki çarşıya, uymaz hesapta"
Kurtun fikri başka, kuzu da sapta,
Günahla sevabı, eşleme oğul

Yüce dağlar başı borandır kardır,
Geçit vermez yolu, cılgası dardır,
Çok muhabbet etme, yalanı vardır,
Namert yaylasında kışlama oğul.

Elden gelen öğün olmuyor çalış,
Helal kazan helal yemeye alış,
Akıllara zarar, doğruyu çeliş,
Edebi iffeti, boşlama oğul.

Bizde misafire mihmandar denir,
Karnın ac mı deme, verince yenir,
Rızık Allahtandır, kul benden sanır,
Sakın süte suyu, aşlama oğul.

Figani gördüğün seraptır serap,
İmkânsız bir aşka eyleme turap,
Yenik düşme nefse, olursun harap
Kaf dağı masalı düşleme oğul.

KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
ÖZBEKİSTAN / SAMARQAND
26 ARALIK 2014