I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Oy Dersim!
Zulümün kenti Dersim.
Adını anmak ne büyük suçtur
Senin için ölmek kolay
Asıl ölüm, geride kalanlara korkunçtur.
Seninle ne var olduk, ne yalanız,
Ne bir olduk ne Kalan’ız
Ey koca Munzur!...
Boynu bükük durma
İçinden nasıl geliyorsa öyle dur.
Şu Dersim’in çığlığını götür,
Okyanuslara duyur
eline, kalemine ve yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta