Bir evlat büyütüm canımdan can katarak,
Onu gözüm gibi korurdum belalardan uzak.
Uykusuz gecelerime üzülmedim evladıma bakarak,
Kucağıma alır doya doya öperdim yüreğime basarak,
Onunla çocuk olurdum masallar anlatarak,
Ağrıyınca bir yeri elinden tutar doktora giderdim koşarak.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta