Oğul…! Şiiri - Feriha Ceylan

Oğul…!

Oğul bensiz gidilir mi yad ellere
Yüreğin ciğerimden nasıl ayrıldı
Analar koyulur mu yetim hallere
Canın bedenimden nasıl ayrıldı oğul

Vuslattın canıma hasret yas oldun
Gözümdün akan kanlı yaş doldun
Öğrelendi acın canıma baş oldun
Kıyılır mı böyle şirin güllere oğul

Sen gidince gözümün feri söndü
Kapandı kapılarım hanemi vurdu
Kuruttun bağlarımı virana döndü
Analar da oğulsuz olur mu oğul

Yıllar mı cefakar gözüm görmedi
Kaç sabah geceler güne dönmedi
Seninle baharlarım inan bitmedi
Anaya evlat da sorulur mu oğul

Ayrılır sanma anayla evlât dilleri
Yüreğinde saklar en güzel gülleri
Senin içindi gezdim gurbet illeri
Anasız da toprağa gidilir mi oğul

Feriha da yandım yakıldım kül oldum
Çınarımı sele verdim kış oldum
Bir haneydim viraneye göç oldum
Oğulsuz da kovana bal olur mu oğul