Oğul Şiiri - İsmail Doğan

Gerçeğin yolunu yâr eyle öze,
Ekilmeyen yerde iz tutma oğul.
Kimin yaptığını söyleme yüze,
Kafanı kırsalar söz etme oğul.

Temelinden kırık dünyanın mıhı,
Kitaptan silinmez mazlumun ahı,
Gönlünden çıkarma sevdiğin şahı,
Aşkın zarına kem göz gütme oğul.

Her insan bir hayal ile eğlenir,
Mürşide, Pirine içten bağlanır,
Alim kamil sayar dinler öğrenir,
Çıkarcı başlara tez satma oğul.

Seni temiz bilsin burda her kişi,
Kavga gıybet etmek kötünün işi,
Olura olmaza gösterme dişi,
Sahip ol diline toz atma oğul.

Anlın terlemeden yükseğe çıkma,
Kalbinin içine şer fesat sokma,
Kör eyle gözünü harama bakma,
Haksız kazancınan düz yatma oğul.

Geçim ocağında pak olsun kağıt,
Yerlere düşüp de eyleme ağıt,
Ne nasihat ettim, ne de bir ögüt,
Sözüm dinle fazla caz etme oğul.

Belleğinden silme bu ne diye de,
Sözüm taşı ömür boyu künye de,
Der DOĞANİ yok is kara bünye de,
Aslın temiz kirli öz katma oğul.

26.01.2011