Şu karanlık dünyada, çalışmayı yazmayı
Gösterdin öğretmenim, çal dedin bağlamayı
Bellettin öğretmenim, toplayıp çıkarmayı
Öğrettin öğretmenim, gülmeyi ağlamayı
Gönlüme ışık oldun, sevgini de doldurdun
Hayat ona can oldu, beti benzi soldurdun
Toprak ona son oldu, elleriyle yoldurdun
Gösterdin öğretmenim gülmeyi ağlamayı
Karanlık geceleri, ışık oldu can verdi
Bahçesinde gülleri, koku yayan son yerdi
Toprak umut olunca, acılara kim derdi
Gösterdin öğretmenim gülmeyi ağlamayı
Bahattin Tonbul
21.6.2018
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 03:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!