Yıkılır gider umutlar, ardında hep derin acılar saklar.
Orada karanlıkta bir yerlerde, parmaklar hep söz almak için kalkar.
Anasının dilinden başka bir şey bilmeyen çocuklarım;
Hiç olmayan sıraların arasından,
hiç gelmemiş öğretmenlere ne umutlar bağlar…
Kayıt Tarihi : 16.7.2007 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!