Öğretmenler Günü Şiiri - Nilufer Ucuk

İlk öğretmenim Ayşe Hanım.
Öğretti bana alfabeyi,okumayı.
Bayrağımı,vatanımı,matematiği.
Beş yıl emek verdi,çekti kahrımı.
Mezun etti gururla,aldı hakkını...

Türkçe öğretmenim Türkan Hanım.
Bende de vatan aşkını,o yaktı.
Türkçe'ye olan sevdasını,
Şiire olan tutkusunu
Bana da miras bıraktı.

Her yazılana inanma,ara altındaki gerçeği.
Tarih senin tarihin,sakın utanma!
Diyerek araştırmaya yöneltti.
Sosyal Bilgiler öğretmenim
Sosyal Demokrat hocam.
Mahmut Bey...
Tarihi sentezlemeyi o bana öğretti.

İki yıl matematik dersime girdi.
Her yanımdan geçişte,enseme indirirdi.
Saydım bir gün,enseme gelen tokatları...
Bir derste ensem on defa tokat yemişti.
Oysa sınıfta en yüksel not benimdi...
Tahtada problemleri hepimize çözdürürdü.
O benim en sevdiğim hocamdi.
Seval Bey,sizi hala çok seviyorum hocam.

Mehmet Emin Bey,Fen Bilgisi...
Onun sayesinde Tabiat benimdi.
Özdemir Bey,belki o unuttu beni.
Ama ben unutmadım,hayata dairleri.
Asla unutamam onların öğretilerini.

Kemal Bey,asık suratlı,sert yapılı...
Hem okul müdürü,hem resim öğretmeni.
Herkes ondan çok korkardı.
Bir bakışı,bir seslenişi yeterdi.
Oysa bana gelince pamuk gibiydi.
Başarılı olanları daima desteklerdi...

Okulun tek Din ve Ahlak dersi öğretmeni,
mehmet Bey.
Üç yıl iki dersime girdi,beni benden iyi tanırdı.
On üzerinden Dokuz alıpta, itiraz edince...
Saygısızlık ettin deyip,notumu karneye altı yazdı...
Oysa valla bütün yazılılarım onluktu.

Bugün öğretmenler günü.
Saygıyla,sevgiyle hatırladım çoğunu.
Hepsi film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden.
Ey benim canım öğretmenlerim.
Öpüyorum hepinizin ellerinden.
Öğretmenler Gününüz kutlu olsun diyorum buradan.

(24-11-2009)