Öğretmenin Vedası Şiiri - Salih Kozan

Öğretmenin Vedası

Kalbim biraz hüzünlü size veda ederken
Yıllar çabucak geçti, çare bulamıyorum.
Ayrılık vakti geldi, ayrılamayız derken
İstesem de nafile artık kalamıyorum.
.
Hep heyecan yaşadım, her sınıfa girişte
Sevinçle karşılandım ,dedim: ’’sevgi bu işte’’
Bulur muyum sizleri bir daha ki gelişte
Düşünmekten kendimi yine alamıyorum.
.
Ne nesiller yetişti bilin,bu sıralarda
Şimdi yerini almış her an, hatıralarda
Nereye gitsem gönlüm kalacak buralarda
Akan gözyaşlarımı sizsiz silemiyorum
.
Benim için bir görev sizlere emek vermek
Tek dileğim ilerde iyi bir yerde görmek
Anlatılmaz bir duygu yolun sonuna ermek
Hissimi haykıracak bir söz bulamıyorum
.
Bilin ki değer verdim , ilme olan sevgiye
Sizler bana emanet, sizler birer hediye
Canım öğretmenimiz deyin, Alper Can diye
Okuldan başka yerde mutlu olamıyorum.

Salih Kozan ( Kozanoğlu)