Öğretmenin Günlüğü Şiiri - Ahmet Abdulkerim

Bu gün hafta başı içimde bir heyecan
Sanki bir stajyerim göreve yeni başlayan,
Okula yaklaştıkça heyecanım artıyor durmadan,
Ben bir ustayım,okulum iş yerim,
Malzememse ne odun ne kereste,et kemik öğrencilerim.

Büyük oğlum harçlık istedi,bozuk yok diye savdım.
Küçük oğlum diş çıkarıyor,sabaha dek uyumadım.
Ama birazdan zil çalacak,maskemi takmalıyım.
Ben bir sanatçıyım,sahnem tozlu sınıflar,
İçim kan ağlasada beni hep mutlu sanmalılar.

Nihayet sınıftayım,karşımda kırkbeş kişi,
Kimi haylaz,kimi uslu ama hepsinin öğrenmek işi,
Belki bunlar için ağaracak saçım,belki dökeceğim dişi,
Ben bir doktorum,hastamsa çocuklarım,
Asıl hayat burada dışarda ben zor yaşarım.

Ders sıkıcı geçiyor,acep ne yapmalı,
Pedagoji,motivasyon,adaptasyon katmalı,
Konu kalsın burada müfredattan sapmalı
Ben bir pedagogum,müşterim çocuklarım,
Her sıkıntıya çare,türlü dertten anlarım.

Artık son saatteyiz,biraz yorulduk mu ne,
Acaba değdimi,bunca ter döktüğüme,
Yoksa maya yetmedi mi pişen ekmeğime?
Ben bir fırıncıyım,ekmeğim çocuklarım,
Onların mayasına sevgi,bilgi katarım.

Oh be! evimdeyim,bu gün bitti nihayet,
Yuvamda soframdayım,artık yarına niyet,
Alın teri,tebeşir tozu,olsun vicdanıma diyet,
Ben bir öğretmenim,hayatım,emeğim her şeyim çocuklarım,
Ağaran her bir saçım,gururum,madalyalarım,
Mahşerde Rabbime onlarla çıkacağım...

Ahmet ABDULKERİM 20/03/2006