Öğretmenim Can Şiiri - Hamdi Oruç

Öğretmenim can

Üzülmüyorum artık
Bir öğretmenim var

Üzülmüyorum artık
Öğretmenim can
Kurdela takılı başımı sallayarak; öğretmenime sormuştu Zeynep
-Güneş kim öğretmenim

Üzülmüyorum artık
-Peygamberler güneşi gönüllerimizin...dedim
Sevindi öğretmenim
Öğretmenim can
Öğretmenim güneş

Öğretmenim can
Onu görünce başlar bende bir heyacan
Sevinçle girer sınıfa her sabah öğretmenim
Ben peygamberimizi çok seviyorum...
Sarmaşıklarıyız öğretmenimin …
Öğretmenim can

Öğretmenim can
Sarmaşıklarıyız öğretmenimin
Pencere demirlerinde sarmaşıklarız onun gözünde
Öğretmenim neşe güneşi …

Öğretmenim can
Bahçenin yiğidi fidandan
Dallarına almasını bekler ya sarmaşıklar
Çiçek kelimelerle yalvarır ya sarmaşıklar
Tut elimizden der bakışlarımız…
Öğretmenime ve büyüklerime
Öğretmenim can

Öğretmenim can
Sevinçle girer sınıfa her sabah öğretmenim
Hep sarmaşıklarım desin öğretmenimiz bize...
Can öğretmenim
Öğretmenim can

Öğretmenim bal
Öğretmenim can
Sevinçle girer sınıfa her sabah öğretmenim
Gönlümüz bir köylü çocuğu fakir ve kimsesiz.
Tutunacak daldır aşk aşk gerek her sarmaşığa...
Güneşe yürüsün...

Öğretmenim can
Sevinçle girer sınıfa her sabah öğretmenim
Öğretmenime anlatır halim her sabah
Sarmaşıklar gördüğümü
Uçurumlarda gördüğüm sarmaşıklar bana benzer
Boyun bükerek derler bana sarmasıklar:
Özümüz güzel
Rengimiz güzel
Çiçeklerimiz güzel …
Sarmaşıklar güneşe aşıklar...

Öğretmenim bal
Öğretmenim can
Öğretmenler can öğretmenler
Tutun elinden
Açılmasın acıların kapısı
Acılar ateş gibi önce sarmaşıkları kavurur
Açılsın bahçelerin kapısı sarmaşıklara…

Onlar güneşe aşıklar
Tutulsun ellerinden
Öğretmenler cansınız
Sarmaşıkların
Işığa aşıkların...
Tutun elinden
Boynu bükük sarmaşıkların
Tutun elinden
Öğretmenler cansınız

Öğretmenler bal
Boynu bükük sarmaşıklarız
Güneşe yürütün bizi
Güneş gibi olun öğretmenler...
Boynu bükük sarmaşıklarız
Öksüzdür köyümüzün çiçekleri