Uzak diyarlardan geldiniz çok uzak,
Öyle bir ufkunuz vardı ki çok parlak.
Hep kızıyordunuz ama seviyordum,
Sizde kendimden bir parça buluyordum.
Bu parça biraz sefalet biraz sevgi,
Hırçın savaştan kalan güzel bir ezgi.
Biraz yokluk birazcık da imkansızlık,
Tek başına verilen harp ve yalnızlık.
Umutlarımı tek tek yeşerttiniz siz,
Gösterdiniz bana güzel bir yol bir iz.
Maziniz hep içimi dağladı benim,
Gülerek anlattınız karıştı hissim.
Mutluluğu galiba sizden öğrendim,
Acı içinde bile gülmeyi bildim.
Güzel yüzünüz hep aklımdadır bilin,
Unutursam beni tek kalemde silin…
Kayıt Tarihi : 28.10.2020 20:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Delican](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/28/ogretmenime-c-d.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!